Mamą być…
Sałatka z burratą, boczkiem i ziemniakami
3 maja 2023
Sałatka brzoskwiniowa z burratą i boczkiem
6 czerwca 2023
Mamą być…
Zostałam Mamą jak miałam 28 lat!
Myślałam, że jestem gotowa na macierzyństwo!
Nie miałam pojęcia co mnie czeka, jak to wygląda, co się wtedy czuje! Urodziłam Weronisie w czasach gdy macierzyństwo było oblane toną lukru. Dzieci były grzeczne, karmienie piersią było łatwe, a kobiety nie narzekały, że czuja się jako mamy bardzo samotne i niezrozumiane. Tak bardzo zmieniło się nasze postrzeganie macierzyństwa! Teraz dajemy sobie decyzje na mówienie co czujemy.
Miałam ogromne problemy z karmieniem piersią i z akceptacja nowej siebie. Nowej siebie, czyli niewyspanej, niekontrolującej rzeczywistości, niewiedzącej czasem co robić, uczącej się malutkiej istoty i swoich niepohamowanych hormonów.
Gdy Mąż wychodził z domu do pracy, zostawałam z malutkim dzieciaczkiem, na czwartym piętrze w zimnym październiku. Samo znoszenie małej w bujaczku i wyciąganie wózka z piwnicy, by po spacerze znów wdrapać się na czwarte piętro było dużym obciążeniem, dla kobiety która dochodziła do siebie i walczyła, ze swoimi myślami.
Nie miałam depresji poporodowej, wtedy coś takiego nie istniało. Ale ciężko przeżyłam połóg. Zalewała mnie fala miłości, lęku o malutką i zastanawianie się kim teraz jestem.
Bo przez długi czas byłam tylko Mamą, opiekunką, oazą miłości dla pięknej dziewczynki. Która od pierwszego momentu skradła moje serce. Która jest moją największą dumą.
Z trudem zniosłam, że nie mogę ją karmić naturalnie tak długo jak chce. Pewnie dlatego, że był taki przykaz, a kobieta niekarmiąca piersią, była dziwna, egoistyczna i niedbająca o zdrowie dziecka. Poczucie winy i wstydu jak jesteś Mamą króluje na każdym kroku. Od ciąży, po poród, karmienie czy wychowanie.
Która z nas nie słyszała setek dobrych rad, które brzmiały jak oskarżenie?
Myślę, że byłoby mi pierońsko ciężko gdyby nie Mama, Siostra i przyjaciółki, które były już Mamami. Pamiętam jak dzwoniłam do nich w pierwszych tygodniach i płakałam, bo tak bardzo chciałam być dobrą Mamą, a nie wiedziałam, czy robię to dobrze. Ich dobre słowo, własne doświadczenia tak bardzo koiły moją duszę!
To nie były łatwe początki, ale dałam radę! Dzięki wsparciu, ciekawości i zaufaniu swojej kobiecej intuicji. Teraz mamy blogi, podcasty, filmiki- wszystkiego możemy się dowiedzieć. I dobrze! Ale pamiętajmy o swojej intuicji! Ona naprawdę działa, jak nie jest podszyta lękiem.
Dzis jest Dzień Mamy! Chciałabym, żeby to naprawdę było święto dla każdej z nas, która doznała tego błogosławieństwa i trudu jednocześnie. Bo bycie Mamą to rzeczywiście najpiękniejsza i najtrudniejsza rola w życiu!
Jestem niesamowicie wdzięczna, że mogę tego doświadczać, choć nie jest to prosta droga…
Dajmy sobie szacunek, czułość, łagodność i dobre słowo. Czasem coś wygląda pięknie, a kryje się za tym ból i niezrozumienie. W tych czasach, gdy życie jest coraz bardziej sztuczne i nieprawdziwe dajmy sobie czas na głęboką rozmowę. Nie oceniajmy pochopnie. Doceńmy! Cieszmy się sobą i bliskimi!
I idźmy do Mamy z kwiatami i pudełkiem czekoladek!
Mamą być…
Fotografie: Ada Masłowska
Historia utkana z miłości i codzienności…. Czy istnieje recepta na udany związek?
